معنی بند برگرفتن - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(مَ سَ)

بار برداشتن از حیوان بارکش.

(مُ وَ رَ)

می خوردن. می گساردن. شراب خوردن:
جهان باد دان باده برگیر شاد
که اندر کفت باده بهتر ز باد.
اسدی

(کَ دَ)

دست بازداشتن. دست برگرفتن:
بتیغ از غرض برنگیرند چنگ
که پرهیز و عشق آبگینه ست و سنگ.
سعدی (بوستان)

(تَ اُ دَ)

زحمت کشیدن. رنج برداشتن. رجوع به رنج برداشتن شود:
یکی رنج برگیر از ایدر برو
ببر نامۀ من بر شاه نو.
فردوسی

بند گشودن، از بند خلاص کردن از قید رها کردن